-
1 yalancı
лгу́н (м) лжи́вый обма́нщик (м)* * *1.лжец, лгунyalancı çıkarmak — уличи́ть кого-л. во лжи
yalancı çıkmak — совра́ть по незна́нию; натрепа́ться
2.yalancısı olmak — повторя́ть чужу́ю ложь
ло́жный, подде́льный; фальши́выйyalancı suçlamalar — ло́жные обвине́ния
yalancının evi yanmış kimse inanmamış — посл. раз солга́л - наве́к лжецо́м стал
yalancının mumu yatsıya kadar yanar — посл. ≈ у лжи но́ги ко́ротки
-
2 yalancı
См. также в других словарях:
yalancının mumu yatsıya kadar yanar — söylenen söz yalansa durum çok geçmeden anlaşılır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancı — is. 1) Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse 2) sf. Gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmiş Fakat ben bu yalancı neşeye inanıyordum. R. N. Güntekin Birleşik Sözler yalancı akasya yalancı ayak yalancı biber yalancı cep yalancı dolma … Çağatay Osmanlı Sözlük